معرفی ملودیکا 

---

ملودیکا (Meloidca) یک ساز کوچک و قابل حمل از خانواده پیانو و ترکیب آن با ساز های بادی است که از دو بخش تشکیل شده است. بخشی که توسط نوازنده در دهانه آن دمیده می شود و بخشی که مانند پیانو دارای صفحه کلید است. این ساز با شکل جذاب و صدای خاصی که دارد در مدت کوتاهی در بین مردم دنیا محبوب شد و مورد توجه بسیاری قرار گرفت.

ساز ملودیکا را با نام های متفاوتی چون هارمونیکای کلیدی، پیانیکا، ملودی هورن، ملودیون، تریولا، دیامونیکا، پیانتا، کالویتا  می شناسند. این ساز برای اولین بار در قرن نوزدهم توسط یک نوازنده ایتالیایی اختراع شد و کلاویتا نام گرفت اما شکل امروزی آن در سال 1950 میلادی توسط کمپانی هونر ساخته شد. این ساز بر اساس کیفیت صدا و کارایی، حجم و اندازه، محدوده صوتی و تعداد اکتاو ها دارای انواع مختلفی است. در خصوص محدوده صدا به طور کلی می توان این ساز را به چند دسته ملودیکا تنور، ملودیکا آلتو و سوپرانو، ملودیکا باس و آکوردینا تقسیم بندی کرد. ملودیکای تنور صدای بم تری را تولید می کند و برای نواختن نیاز به یک لوله اضافه دارد.

ملودیکا مانند هر ساز دیگری از اجزای متفاوتی تشکیل شده است که قبل از خرید ساز ملودیکا باید این اجزا را بشناسید. ساز ملودیکا دارای یک بخش دهانی یا شلنگ است که در دهان نوازنده قرار می گیرد، زمانی که نوازنده در بخش دهانی ساز ملودیکا می دمد، هوا در ساز جریان پیدا می کند سپس با فشار دادن یکی از کلیدها، مسیر هوای کلید متناظر با آن باز شده و با ارتعاش زبانه ی آزاد آن صدای مورد نظر ایجاد می‌شود. میزان قدرت دمیده شدن هوا در این ساز رابطه مستقیمی با تولید صدا دارد، به عبارتی نت های پایین تر به نیروی بیشتری برای ارتعاش و تولید صدا نیاز دارند.